Μῦθοι Αἰσώπειοι· σπξ', σπη', σπθ'

Ὄρνις χρυσοτόκος

Πλεονέκτης τις εἶχεν ὄρνιν ἣ ᾠὰ χρυσῆ ἔτικτεν. Ὁ δ' ἐλπίσας πολὺν χρυσὸν ἔνδον εὑρήσεσθαι ἀπέκτεινεν αὐτήν. Εὕρεν μέντοι μόνον τὰ σπλάγχνα.

Ἀνάγνωσις τοῦ σπξ' μύθου

Οὐρὰ καὶ μέλη ὄφεως

Ἡ οὐρὰ τῆς ὄφεως καίπερ τυφλὴ οὖσα ἐβούλετο ἡγεῖσθαι πᾶν τὸ σῶμα. Ἔπειτα δέ, πάντων τῶν μέλων εἰς τὴν ἄβυσσον καταπεσόντων, παρῃτήσατο τὴν κεφαλὴν σῶσαι τὸν ὄφιν.

Ἀνάγνωσις τοῦ σπη' μύθου

Ὄφις καὶ γαλῆ καὶ μύες

Γαλῆς καὶ ὄφεως πρὸς ἀλλήλους μαχομένων, οἱ μῦες ἐθεῶντο. Ἐξαίφνης δὲ ἡ γαλῆ καὶ ὁ ὄφις ἰδόντες  τοὺς μῦας  ἐπίβαλον ἐπ' αὐτούς.

Ἀνάγνωσις τοῦ σπθ' μύθου

Ὄρνις χρυσοτόκος
Ὄρνιν τις εἶχε καλὴν χρυσᾶ ὠὰ τίκτουσαν· νομίσας δὲ ἔνδον αὐτῆς ὄγκον χρυσίου εἶναι καὶ θύσας εὗρεν οὖσαν ὁμοίαν τῶν λοιπῶν ὀρνίθων. Ὁ δὲ ἀθρόον πλοῦτον ἐλπίσας εὑρεῖν καὶ τοῦ μικροῦ κέρδους ἐστερήθη.
Ὅτι τοῖς παροῦσιν ἀρκείσθω τις καὶ τὴν ἀπληστίαν φευγέτω.
Οὐρὰ καὶ μέλη ὄφεως
Οὐρά ποτε ὄφεως ἠξίου πρώτη προάγειν καὶ βαδίζειν. Τὰ δὲ λοιπὰ μέλη ἔλεγον· « Πῶς χωρὶς ὀμμάτων καὶ ῥινὸς ἡμᾶς ἄξεις, ὡς καὶ τὰ λοιπὰ ζῷα ; » Ταύτην δὲ οὐκ ἔπειθον, ἕως τὸ φρονοῦν ἐνικήθη. Ἡ οὐρὰ δὲ ἦρχε καὶ ἦγε, σύρουσα τυφλὴ πᾶν τὸ σῶμα, ἕως, εἰς βάραθρον πετρῶν ἐνεχθεῖσης, <ὁ ὄφις> τὴν ῥάχιν καὶ πᾶν τὸ σῶμα ἐπλήγη. Σαίνουσα δὲ ἱκέτευε τὴν κεφαλὴν λέγουσα· « Σῶσον ἡμᾶς, εἰ θέλεις, δέσποινα· τῆς γὰρ κακῆς ἔριδος ἐπειράθην. »
Ἄνδρας δολίους καὶ κακοὺς καὶ τοῖς δεσπόταις ἐπανισταμένους ὁ μῦθος ἐλέγχει.
Ὄφις καὶ γαλῆ καὶ μύες
Ὄφις καὶ γαλῆ ἔν τινι οἰκίᾳ ἐμάχοντο. Οἱ δὲ ἐνταῦθα μύες ἀεὶ καταναλισκόμενοι ὑπὸ ἀμφοτέρων, ὡς ἐθεάσαντο αὐτοὺς μαχομένους, ἐξῆλθον βαδίζοντες. Ἰδόντες δὲ τοὺς μύας, τότε ἀφέντες τὴν πρὸς ἑαυτοὺς μάχην, ἐπ’ ἐκείνους ἐτράπησαν.
Οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν πόλεων οἱ ἐν ταῖς τῶν δημαγωγῶν στάσεσιν ἑαυτοὺς παρεισϐάλλοντες λανθάνουσιν αὐτοὶ ἑκατέρων παρανάλωμα γινόμενοι.