Friday, November 24, 2017

Μῦθοι Αἰσώπειοι· σνδ', σνε', σνϛ'

Ὁδοιπόροι καὶ ἄρκτος

The Bear and the Travelers

Ἄρκτος ἐπεφάνη φίλοιν ἅμα βαδιζόντοιν. Ὁ μὲν ἕτερος φυγὼν ἀνὰ δένδρον ἀνέβη. Ὁ δ' ἕτερος χαμαὶ πεσὼν προσεποιεῖτο τεθνηκέναι ὅτι οἱ ἄρκτοι οὐκ ἐσθίουσι τοὺς νεκρούς. Ἡ οὖν ἄρκτος ὀσφρανθεῖσα περὶ τὸ ὠτάριον αὐτοῦ ἀπῆλθεν.  Ὁ δὲ πρῶτος  ἐκ δένδρου καταβὰς ἤρετο τί εἴποι ἡ ἄρκτος. Ὁ δὲ δεύτερος ἀποκρινάμενος εἶπεν ὅτι δέοι συμπορεύσεσθαι μετὰ φίλων μὴ καταλιπόντων αὐτὸν ἐν κινδύνοις.

Ἀνάγνωσις τοῦ σνδ' μύθου

Ὁδοιπόροι καὶ κόραξ

Head of Raven

Οἰδοπόροι τινὲς εἶδον κόρακα μονόφθαλμον. Εἷς δ' αὐτῶν εἶπε τοῦτο σημαίνειν αὐτοῖς ἐπανιτέον. Ἄλλος δὲ ὑπολαβών· οὗτος ὁ ὄρνις, ἔφη, οὔτε τὴν ἑαυτοῦ συμφορὰν προεῖδεν οὔτε τὰ μέλλοντα ἡμῖν προορᾷ.

Ἀνάγνωσις τοῦ σνε' μύθου

Ὁδοιπόροι καὶ πέλεκυς

Viatores et Securis

Συμπορευομένων δύο ὁδοιπόρων εἷς εὗρεν ἀξίνην. Ὁ δὲ δεύτερος εἶπεν ἀμφοτέρους εὑρηκέναι. Ὁ δὲ πρῶτος ἀρνηθεὶς εἶπεν αὐτὸς μόνος εὑρηκέναι. Ἔπειτα δὲ οἱ τὴν ἀξίνην  ἀποβεβληκότες παραγενόμενοι ἐδιόκον τὸν πρῶτον τὸν ἔχοντα αὐτήν. Ὁ μὲν πρῶτος ἀποτρέχων ἐκρασεν ἀμφοτέρους ἀπολωλέναι. Ὁ δὲ δεύτερος εἶπεν αὐτὸν μόνον ἀπολωλέναι.

Ἀνάγνωσις τοῦ σνϛ' μύθου


Ὁδοιπόροι καὶ ἄρκτος
Δύο φίλοι τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἐβάδιζον. Ἄρκτου δὲ αὐτοῖς ἐπιφανείσης, ὁ μὲν ἕτερος φθάσας ἀνέβη ἐπί τι δένδρον καὶ ἐνταῦθα ἐκρύπτετο, ὁ δὲ ἕτερος μέλλων περικατάληπτος γίνεσθαι, πεσὼν κατὰ τοῦ ἐδάφους τὸν νεκρὸν προσεποιεῖτο. Τῆς δὲ ἄρκτου προσενεγκούσης αὐτῷ τὸ ῥύγχος καὶ περιοσφραινομένης τὰς ἀναπνοὰς συνεῖχε· φασὶ γὰρ νεκροῦ μὴ ἅπτεσθαι τὸ ζῷον. Ὑποχωρησάσης δέ, ὁ ἀπὸ τοῦ δένδρου καταβὰς ἐπυνθάνετο αὐτοῦ τί ἡ ἄρκτος πρὸς τὸ οὖς εἴρηκεν. Ὁ δὲ εἶπε· « Τοῦ λοιποῦ τοιούτοις μὴ συνοδοιπορεῖν φίλοις οἳ ἐν κινδύνοις οὐ παραμένουσιν. »
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι τοὺς γνησίους τῶν φίλων αἱ συμφοραὶ δοκιμάζουσιν.
Ὁδοιπόροι καὶ κόραξ
Πορευομένοις τισὶν ἐπὶ πρᾶξίν τινα κόραξ ὑπήντησε τὸν ἕτερον τῶν ὀφθαλμῶν πεπηρωμένος. Ἐπιστραφέντων δὲ αὐτῶν καί τινος ὑποστρέψαι παραινοῦντος, τοῦτο γὰρ σημαίνειν τὸν οἰωνόν, ἕτερος ὑποτυχὼν εἶπε· « Καὶ πῶς οὗτος ἡμῖν δύναται τὰ μέλλοντα μαντεύεσθαι, ὃς οὐδὲ τὴν ἰδίαν πήρωσιν προεῖδεν, ἵνα φυλάξηται; »
Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ ἐν τοῖς ἰδίοις ἄβουλοι καὶ εἰς τὰς τῶν πέλας συμβουλίας ἀδόκιμοί εἰσιν.
Ὁδοιπόροι καὶ πέλεκυς
Δύο ἐν ταὐτῷ ὡδοιπόρουν. Ἑτέρου δὲ πέλεκυν εὑρόντος, ὁ ἕτερος ἔλεγεν· « Εὑρήκαμεν. » Ὁ δὲ ἕτερος παρῄνει μὴ λέγειν « Εὑρήκαμεν, » ἀλλ᾿ « Εὕρηκας. » Μετὰ μικρὸν δὲ ἐπελθόντων αὐτοῖς τῶν ἀποβεβληκότων τὸν πέλεκυν, ὁ ἔχων αὐτὸν διωκόμενος ἔλεγε πρὸς τὸν συνοδοιπόρον· « Ἀπολώλαμεν. » Ἐκεῖνος δὲ ἔφη· « ‹Μὴ ἀπολώλαμεν εἴπῃς›, ἀλλ᾿ ἀπόλωλα· οὐδὲ γὰρ, ὅτε τὸν πέλεκυν εὗρες, ἐμοὶ αὐτὸν ἀνεκοινώσω. »
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ μὴ μεταλαβόντες τῶν εὐτυχημάτων οὐδὲ ἐν ταῖς συμφοραῖς βέβαιοί εἰσι φίλοι.

Friday, November 17, 2017

Μῦθοι Αἰσώπειοι· σνα', σνβ', σνγ'

Νυκτερὶς καὶ γαλαῖ



Νυκτερίς τις ὑπὸ γαλῆς ἀλοῦσα ἐδεήθη τῆς σωτηρίας. Καὶ τῆς γαλῆς ἀρνηθείσης ὡς  πάντας τοὺς ὄρνιθας μισούσης, εἰποῦσα μῦς εῖναι διἐλύθη. Πάλιν δὲ γαλῆς ἄλλης τινὸς τὴν νυκτερίδα συλλαβούσης καὶ αὐτῆς τοὺς μύας πολεμούσης, ἡ νυκτερὶς προσποιησαμένη ὄρνις εῖναι ἠλευθερώθη.

Ἀνάγνωσις τοῦ σνα' μύθου

Ξύλα καὶ ἐλαία


Τὰ δένδρα βουλόμενα βασιλέα ἔχειν πρῶτον μὲν προσήνεγκε τὴν βασιλείαν τῇ ἐλαίᾳ. Ἡ δ' εἱλουμένη τὸ  πίονας καρποὺς ἐκφέρειν ἀντὶ τοῦ βασιλεύειν ἠρνήσατο. Ἔπειτα δὲ προσελθόντα πρὸς τὴν συκῆν ἤκουσεν αὐτῆς λεγούσης ὅτι μᾶλλον ἀρέσκοι αὐτῇ γλυκέας καρποὺς ἐκφέρειν. Τέλος δὲ ἡ ῥάμνος δεξαμένη τὴν βασιλείαν ἠπείλησεν αὐτοῖς πῦρ καιόμενον.

Ἀνάγνωσις τοῦ σνβ' μύθου

Ξυλευόμενος καὶ Ἑρμῆς


Ξυλοτόμος τις ἀπολέσας τὴν ἀξίνην ἐν τῷ ποτάμῳ πολὺ ἔκλαεν. Ὁ δ' Ἑρμῆς ἐλέησας αὐτὸν καταβὰς εἰς τὸν ποταμὸν ἤνεγκε πέλεκυν χρυσῆν. Τοῦ δὲ Ἑρμοῦ ἐρομένοῦ  εἰ αὕτη εἴη ἡ πέλεκυς αὐτοῦ, ὁ ἐργάτης  ἠρνήσατο. Ἔπειτα δ' ὁ θεὸς πάλιν καταβὰς ἔδωκεν αὐτῷ πέλεκυν ἀργυρῆν. Ἀλλὰ καὶ ταύτην οὐκ ἐδέξατο ὁ ἄνθρωπος. Τέλος δὲ ὁ Ἑρμῆς εὑρὼν τὴν  πέλεκυν αὐτοῦ καὶ ἐπαινῶν τὴν δικαιοσύνην τὰς τρεῖς πελέκεις ἔδωκεν αὐτῷ. Ἄλλος δὲ ξυλοτόμος τις ταῦτα ἀκούσας, ἐλπίζων καὶ αὐτὸς χρυσόν τε καὶ ἄργυρον ἀπὸ τοῦ θεοῦ ληφθήσεσθαι, βαλὼν τὴν πέλεκυν εἰς τὸν ποταμόν, ἔκλαεν. Ὁ μὲν οὖν Ἑρμῆς ἐλέησας καὶ καταβὰς καὶ δείξας πέλεκυν χρυσῆν ἤρετο τοῦτον τὸν ἄνθρωπον εἰ αὕτη εἴη ἡ πέλεκυς αὐτοῦ. Ὁ δὲ ψευδῆς ὢν κατένευσεν. Ὁ δὲ Ἑρμῆς γνοὺς τὴν πονηρὰν φύσιν αὐτοῦ οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ οὐδέν.

Ἀνάγνωσις τοῦ σνγ' μύθου


Νυκτερὶς καὶ γαλαῖ
Νυκτερὶς ἐπὶ γῆς πεσοῦσα ὑπὸ γαλῆς συνελήφθη, καὶ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι περὶ σωτηρίας ἐδεῖτο. Τῆς δὲ φαμένης μὴ δύνασθαι αὐτὴν ἀπολῦσαι, φύσει γὰρ πᾶσι τοῖς πτηνοῖς πολεμεῖν, αὐτὴ ἔλεγεν οὐκ ὄρνις, ἀλλὰ μῦς εἶναι, καὶ οὕτως ἀφείθη. Ὕστερον δὲ πάλιν πεσοῦσα καὶ ὑφ᾿ ἑτέρας συλληφθεῖσα γαλῆς μὴ βρωθῆναι ἐδεῖτο. Τῆς δὲ εἰπούσης ἅπασιν ἐχθραίνειν μυσίν, αὐτὴ μὴ μῦς, ἀλλὰ νυκτερὶς ἔλεγεν εἶναι, καὶ πάλιν ἀπελύθη. Καὶ οὕτω συνέβη δὶς αὐτὴν ἀλλαξαμένην τὸ ὄνομα σωτηρίας τυχεῖν.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ καὶ ἡμᾶς μὴ τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ ἐπιμένειν, λογιζομένους ὡς οἱ τοῖς καιροῖς συμμετασχηματιζόμενοι πολλάκις τοὺς κινδύνους ἐκφεύγουσιν.
Ξύλα καὶ ἐλαία
Ξύλα ποτὲ ἐπορεύθη τοῦ χειροτονῆσαι ἐφ᾿ ἑαυτῶν βασιλέα καὶ εἶπαν τῇ ἐλαίᾳ· « Βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν. » Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ἡ ἐλαία· « Ἀφεῖσα τὴν πιότητά μου ἣν ἐδόξασεν ἐν ἐμοὶ ὁ θεὸς καὶ οἱ ἄνθρωποι, πορευθῶ ἄρχειν τῶν ξύλων; » Καὶ εἶπαν τὰ ξύλα τῇ συκῇ· « Δεῦρο, βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν. » Καὶ εἶπεν αὐτὴ ἡ συκῆ· « Ἀφεῖσα τὴν γλυκύτητά μου καὶ τὸ γέννημά μου τὸ ἀγαθόν, πορευθῶ τοῦ ἄρχειν τῶν ξύλων; » Καὶ εἶπαν τὰ ξύλα πρὸς τὴν ῥάμνον· « Δεῦρο, βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν. » Καὶ εἶπεν ἡ ῥάμνος ⟨πρὸς⟩ τὰ ξύλα· « Εἰ ἐν ἀληθείᾳ ὑμεῖς χρίετέ με εἰς βασιλέα ἐφ᾿ ὑμῶν, δεῦτε ὑπόστητε ἐν τῇ σκέπῃ μου· καὶ εἰ μή, ἐξέλθοι πῦρ ἐκ τῆς ῥάμνου καὶ καταφάγοι τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου. »
Ξυλευόμενος καὶ Ἑρμῆς
Ξυλευόμενός τις παρὰ ποταμῷ τὸν οἰκεῖον ἀπέβαλε πέλεκυν. Ἀμηχανῶν τοίνυν παρὰ τὴν ὄχθην καθίσας ὠδύρετο. Ἑρμῆς δὲ μαθὼν τὴν αἰτίαν καὶ οἰκτείρας τὸν ἄνθρωπον, καταδὺς εἰς τὸν ποταμὸν χρυσοῦν ἀνήνεγκε πέλεκυν, καὶ εἰ οὗτός ἐστιν ὃν ἀπώλεσεν ἤρετο. Τοῦ δὲ μὴ τοῦτον εἶναι φαμένου, αὖθις καταβὰς ἀργυροῦν ἀνεκόμισε. Τοῦ δὲ μηδὲ τοῦτον εἶναι τὸν οἰκεῖον εἰπόντος, ἐκ τρίτου καταβὰς ἐκεῖνον τὸν οἰκεῖον ἀνήνεγκε. Τοῦ δὲ τοῦτον ἀληθῶς εἶναι τὸν ἀπολωλότα φαμένου, Ἑρμῆς ἀποδεξάμενος αὐτοῦ τὴν δικαιοσύνην, πάντας αὐτῷ ἐδωρήσατο. Ὁ δὲ παραγενόμενος πρὸς τοὺς ἑταίρους τὰ συμβάντα αὐτοῖς διεξελήλυθεν· ὧν εἷς τις τὰ ἴσα διαπράξασθαι ἐβουλεύσατο, καὶ παρὰ τὸν ποταμὸν ἐλθὼν καὶ τὴν οἰκείαν ἀξίνην ἐξεπίτηδες ἀφεὶς εἰς τὸ ῥεῦμα κλαίων ἐκάθητο. Ἐπιφανεὶς οὖν ὁ Ἑρμῆς κἀκείνῳ καὶ τὴν αἰτίαν μαθὼν τοῦ θρήνου, καταβὰς ὁμοίως χρυσῆν ἀξίνην ἐξήνεγκε καὶ ἤρετο εἰ ταύτην ἀπέβαλε. Τοῦ δὲ σὺν ἡδονῇ· « Ναὶ ἀληθῶς ἥδ᾿ ἐστί » φήσαντος, μισήσας ὁ θεὸς τὴν τοσαύτην ἀναίδειαν, οὐ μόνον ἐκείνην κατέσχεν, ἀλλ᾿ οὐδὲ τὴν οἰκείαν ἀπέδωκεν.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι, ὅσον τοῖς δικαίοις τὸ θεῖον συναίρεται, τοσοῦτον τοῖς ἀδίκοις ἐναντιοῦται.

Friday, November 10, 2017

Μῦθοι Αἰσώπειοι· σμη', σμθ', σν'

Νέος ἄσωτος καὶ χελιδών

Iuvenis et Hirundo

Οἱ μὲν πολλοὶ ἴσασιν ὅτι μία χηλιδὼν ἔαρ οὐ ποιεῖ. Νεανίας δέ τις, τὴν τοῦ πατρὸς οὐσίαν διαφθείρας, ἰδὼν χηλιδόνα ἐπώλησε καὶ τὸ ἱμάτιον. Ψυχροῦ δὲ πάλιν γενομένου, ἡ μὲν χηλιδὼν ἀπέθανεν, ὁ δὲ νεανίας ἐμέμφθην αὐτὴν ὥς ἀμφοτέρους  ἀπολέσασαν.

Ἀνάγνωσις τοῦ σμη' μύθου

Νοσῶν καὶ ἰατρός

Aegrotus, Amicus et Medicus 

Ἰατρός τις ἤρετο ἀρρωστοῦντά τινα πῶς ἔχοι. Ἀποκρινομένου δὲ αὐτοῦ ὅτι πολὺ ἵδρωκεν, ὁ ἰατρός εἶπε τοῦτο ἀγαθὸν εἶναι. Παλὶν δὲ τοῦ ἰατροῦ ταὐτὸ ἐρομένου, ὁ νοσῶν εἶπεν ὅτι συνεχῶς σέσεικεν. Ἀλλὰ τοῦτο ἀγαθὸν, ἔφη ὁ ἰατρός. Ἔπειτα δὲ τῷ ἰατρῷ βουλομένῳ περὶ αὐτοῦ εἰδέναι ὁ ἀσθηνῶν ἀπεκρίνατο λέγων ὅτι διάρροιαν πέπονθεν. Ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἤρεσεν τῷ ἰατρῷ. Διὸ δὴ ὁ ταλαίπωρος ἀνὴρ τῷ δούλῳ περὶ τοῦ δεσπότου φροντίζοντι εἶπεν ὑπὸ τῶν ἀγαθῶν ἀπολωλέναι.

Ἀνάγνωσις τοῦ σμθ' μύθου

Νυκτερὶς καὶ βάτος καὶ αἴθυια

1207 Vespertilio, Mergus et Rubus

Νυκτερὶς, ἥτις ἐστὶ μῦς πετόμενος, καὶ βάτος, ἥτις ἐστὶ φυτὸν ἀκανθινόν, καὶ αἴθυια, ἥτις ἐστὶν ὄρνις θαλασσία, ἐμπορικὴν κοινωνὶαν ποιησάμεναι ἐπὶ ναῦν ἐπέβησαν. Ἡ μὲν νυκτερὶς  εἶχε νομίσματα δεδανεισμένα, ἡ δὲ βάτος ἱμάτια, ἡ δὲ αἴθυια χαλκόν. Χειμῶνος δὲ γενομένου, νεναυαγηκυῖαι καὶ πάντα ἀπολωλεκυῖαι ἐσώθησαν εἰς τὴν ἤπειρον. Ἀπὸ δὲ τούτου ἡ μὲν νυκτερὶς  φοβοῦσα τοὺς τραπεζίτας μόνον νυκτὸς οἴκοθεν ἐξέρχεται, ἡ δὲ βάτος ζητοῦσα τὰ ἑαυτῆς ἱμάτια διαφθέρει τὰ τῶν λοιπῶν, ἡ αἴθυια παραμένει παρὰ τοὺς ἀγιαλοὺς ἐλπίζουσα τὴν θάλασσαν ἀποδώσειν τὸν χαλκὸν αὐτῆς.

Ἀνάγνωσις τοῦ σν' μύθου


Νέος ἄσωτος καὶ χελιδών
Νέος ἄσωτος καταφαγὼν τὰ πατρῷα, ἱματίου αὐτῷ μόνου περιλειφθέντος, ὡς ἐθεάσατο χελιδόνα παρὰ καιρὸν ἐλθοῦσαν, οἰόμενος ἤδη θέρος εἶναι, ὡς μηκέτι δεόμενος τοῦ ἱματίου, καὶ τοῦτο φέρων ἀπημπόλησεν. Ὕστερον δὲ χειμῶνος ἐπιλανόντος καὶ σφοδροῦ τοῦ κρύους γενομένου, περιιών, ἐπειδὴ εἶδε τὴν χελιδόνα νεκρὰν ἐρριγωμένην, ἔφη πρὸς αὐτήν· « Ὦ αὕτη, σὺ κἀμὲ καὶ σὲ ἀπώλεσας. »
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πάντα τὰ παρὰ καιρὸν δρώμενα ἐπισφαλῆ τυγχάνουσιν.
Νοσῶν καὶ ἰατρός
Νοσῶν τις καὶ ἐπερωτώμενος ὑπὸ τοῦ ἰατροῦ πῶς διετέθη, ἔλεγε πλέον τοῦ δέοντος ἱδρωκέναι. Ὁ δὲ ἔφη· Ἀγαθὸν τοῦτο. Ἐκ δευτέρου δὲ ἐρωτώμενος πῶς ἔχοι, ἔφη φρίκῃ συνεχόμενος διατετινάχθαι. Ὁ δέ· « Καὶ τοῦτο, ἔφη, ἀγαθόν. » Τὸ δὲ τρίτον ὡς παρεγένετο καὶ ἐπηρώτα αὐτὸν περὶ τῆς νόσου, διαρροίᾳ περιπεπτωκέναι ἔφασκε. Κἀκεῖνος ἀγαθὸν καὶ τοῦτο φήσας ἀπηλλάγη. Τῶν δὲ οἰκείων τινὸς παραγενομένου πρὸς αὐτὸν καὶ πυνθανομένου πῶς ἔχοι, ἔφη πρὸς αὐτόν· « Ἐγώ σοι ὑπὸ τῶν ἀγαθῶν ἀπόλωλα. »
Οὕτω πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τούτοις ὑπὸ τῶν πέλας μακαρίζονται τῇ ἔξωθεν οἰήσει, ἐφ᾿ οἷς αὐτοὶ παρ᾿ ἑαυτοῖς τὰ μάλιστα δυσφοροῦσιν.
Νυκτερὶς καὶ βάτος καὶ αἴθυια
Νυκτερὶς καὶ βάτος καὶ αἴθυια ἑταιρείαν ποιησάμεναι, ἐμπορικὸν διέγνωσαν βίον ζῆν. Ἡ μὲν οὖν νυκτερὶς ἀργύριον δανεισαμένη καθῆκεν εἰς τὸ μέσον, ἡ δὲ βάτος ἐσθῆτα μετ᾿ ἑαυτῆς ἔλαβεν, ἡ δὲ αἴθυια τρίτη χαλκόν· καὶ ἀπέπλευσαν. Χειμῶνος δὲ σφοδροῦ γενομένου καὶ τῆς νεὼς περιτραπείσης, πάντα ἀπολέσασαι αὐταὶ ἐπὶ τὴν γῆν διεσώθησαν. Ἐξ ἐκείνου τοίνυν ἡ μὲν αἴθυια τοῖς αἰγιαλοῖς ἀεὶ παρεδρεύει, μή που τὸν χαλκὸν ἐκβάλλῃ ἡ θάλαττα· ἡ δὲ νυκτερὶς τοὺς δανειστὰς φοβουμένη, τῆς μὲν ἡμέρας οὐ φαίνεται, νύκτωρ δ᾿ ἐπὶ νομὴν ἔξεισιν· ἡ δὲ βάτος τῆς τῶν παριόντων ἐσθῆτος ἐπιλαμβάνεται, εἴ που τὴν οἰκείαν ἐπιγνοίη ζητοῦσα.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι περὶ ἃ σπουδάζομεν, τούτοις ἐς ὕστερον περιπίπτομεν.

Friday, November 3, 2017

Μῦθοι Αἰσώπειοι· σμε', σμϛ', σμζ'

Ναυαγὸς καὶ θάλασσα

Mare et Vox Eius


Ναυαγίαν παθών τις καὶ εἰς νῆσον ἀφιγμένος κατηγόρουν τῆς θαλάσσης, ὡς αὐτὴ τὸ μὲν πρῶτον πραεῖα φαινομένη ἀπατῴη τοὺς ναύτας, ἔπειτα δὲ ὠργισμένη ἀποκτείνοι αὐτούς. Ἡ δὲ θάλασσα γυναικὶ ἐοικυῖα ἐφάνη λέγουσα τοῦτο, αὐτῆς ἀκούσης, διὰ τοὺς ἀνέμους γίγνεσθαι.

Ἀνάγνωσις τοῦ σμε' μύθου

Νεανίσκοι καὶ μάγειρος


Νεανία τινὲ εἰς σκήνην μαγείρου εἰσηλθέτην. Πράγματός τινος τῷ μαγείρῳ μέλοντος, ὁ ἕτερος ἁρπάσας μέρος κρέως ἔκρυψεν αὐτὸ ἐν τῷ θατέρου κόλπῳ. Ἐπειδὴ ὁ μάγειρος γνοὺς τὸν δόλον ᾐτιάθη αὐτούς, ὁ μὲν κλέψας οὐκ ἔφη ἔχειν, ὁ δ' ἔχων ἠρνήσατο κλέψαι. Ὁ οὖν μάγειρος ἐκάλεσε τὴν τῶν πανοπτῶν θεῶν τιμωρίαν ἐπ' αὐτούς.

Ἀνάγνωσις τοῦ σμϛ' μύθου

Νεβρὸς καὶ ἔλαφος

Deer in Phu Khieo Wildlife Sanctuary (9214560817)

Τοῦ νεβροῦ τὸν πατέρα ἐρομένου διὰ τί οὗτος καίπερ θάττων τε τῶν κυνῶν ὢν καὶ κέρατα ἔχων φοβοῖτο αὐτούς, ὁ ἔλαφος ἀπεκρίνατο λέγων ὅτι τοῦτο γίγνοιτο ὥσπερ αὐτοματιζούσης τῆς φύσεως.

Ἀνάγνωσις τοῦ σμζ' μύθου


Ναυαγὸς καὶ θάλασσα
Ναυαγὸς ἐκβρασθεὶς εἰς τὸν αἰγιαλὸν ἐκοιμᾶτο διὰ τὸν κόπον· μετὰ μικρὸν δὲ ἐξαναστάς, ὡς ἐθεάσατο τὴν θάλασσαν, ἐμέμφετο αὐτῇ ὅτι γε δελεάζουσα τοὺς ἀνθρώπους τῇ πραότητι τῆς συνόψεως, ἡνίκα ἂν αὐτοὺς προσδέξηται, ἀπαγριουμένη διαφθείρει. Ἡ δὲ ὁμοιωθεῖσα γυναικὶ ἔφη πρὸς αὐτόν· « Ἀλλ᾿, ὦ οὗτος, μὴ ἐμὲ μέμφου, ἀλλὰ τοὺς ἀνέμους· ἐγὼ μὲν γὰρ φύσει τοιαύτη εἰμὶ ὁποίαν καὶ νῦν με ὁρᾷς· οἱ δὲ αἰφνίδιόν με ἐπέρχονται καὶ κυματοῦσι καὶ ἐξαγριοῦσιν. »
Ἀτὰρ οὖν καὶ ἡμᾶς ἐπὶ τῶν ἀδικημάτων οὐ δεῖ τοὺς δρῶντας αἰτιᾶσθαι, ὅταν ἑτέροις ὑποτεταγμένοι ὦσι, τοὺς δὲ τούτοις ἐπιστατοῦντας.
Νεανίσκοι καὶ μάγειρος
Δύο νεανίσκοι ἐν ταὐτῷ κρέας ὠνοῦντο. Καὶ δὴ τοῦ μαγείρου περισπασθέντος, ὁ ἕτερος ὑφελόμενος ἀκροκώλιον, εἰς τὸν τοῦ ἑτέρου κόλπον καθῆκεν. Ἐπιστραφέντος δὲ αὐτοῦ καὶ ἐπιζητοῦντος, αἰτιωμένου τε ἐκείνους, ὁ μὲν εἰληφὼς ὤμνυε μὴ ἔχειν, ὁ δὲ ἔχων μὴ εἰληφέναι. Καὶ ὁ μάγειρος αἰσθόμενος αὐτῶν τὴν κακοτεχνίαν, εἶπεν· « Ἀλλὰ κἂν ἐμὲ λάθητε ἐπιορκοῦντες, θεοὺς μέντοι γε οὐ λήσετε. »
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ἡ αὐτή ἐστιν ἡ ἀσέβεια τῆς ἐπιορκίας, κἂν αὐτήν τις κατασοφίζηται.
Νεβρὸς καὶ ἔλαφος
Νεβρός ποτε πρὸς τὸν ἔλαφον εἶπε· « Πάτερ, σὺ καὶ μείζων καὶ ταχύτερος κυνῶν πέφυκας, καὶ κέρατα πρὸς τούτοις ὑπερφυᾶ φέρεις εἰς ἄμυναν. Τί δή ποτ᾿ οὖν οὕτω τούτους φοβῇ; » Κἀκεῖνος γελῶν εἶπεν· « Ἀληθῆ μὲν ταῦτα φῇς, τέκνον· ἓν δ᾿ οἶδα, ὡς, ἐπειδὰν κυνὸς ὑλακὴν ἀκούσω, αὐτίκα πρὸς φυγὴν οὐκ οἶδ᾿ ὅπως ἐκφέρομαι. »
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι τοὺς φύσει δειλοὺς οὐδεμία παραίνεσις ῥώννυσιν.