Εἶα δή

Πειράσομαι

Νῦν χρὴ τὸν ἐραστὴν πρὸς τὴν ἐρωμένην λαλεῖν. Καὶ δὴ καὶ ὁ ἑταῖρος αὐτοῦ παρακαλεῖ αὐτόν. Ἀκούσατε τὸν τετταρακοστὸν καὶ ἔνατον δίδαγμα.

Ἀνάγνωσις τοῦ μθ' διδάγματος

σπεῦδέ νυν! ἔπειγέ νυν!
οὔκουν ἐπείξει;
μὴ βράδυνε!
ἄνυε!
οὐκ ἀνύσεις;
οὐ μέλλειν χρή σε.
μὴ διατρίβωμεν.
οὐ μὴ διατρίψεις;
νῦν ὁ καιρός!
ἀλλ’ οὖν πεπειράσθω γε.
δράσω τοίνυν σοὶ πίσυνος.
πειράσομαι.
κἂν δέῃ μ' ἀποθανεῖν!
ἀλλὰ δρῶ τοῦτο.
ἤδη ’ στὶ τοῦτ’ ἐκεῖνο!
κἂν μὴ φῇ μηδ’ ἐθελήσῃ;
εἰσόμεθ’ αὐτίκα.
ἐγὼ εἴσομαι.