Παρὰ τῷ ἱματιοκαπήλῳ

Ὁ ἀνὴρ ἔχει ὑποδήματα καὶ  βράκας καὶ  ἐπάνω ἱµάτιον καὶ  πῖλον. Ὑπὸ δὲ τῶν ὑποδημάτων ἔχει  περικνηµίδας. Ὑπὸ μὲν τοῦ ἐπάνω ἱµατίου ἔχει ἱµάτιον, ὑπὸ δὲ τοῦ  ἱµατίου ἔχει χιτῶνα. Οὐδὲ ἔχει ῥινόµακτρον. 

Ἐν τῷ τριακοστῷ καὶ ὀγδόῳ διδάγματι ἀνήρ τις ἔρχεται παρὰ τῷ ἱματιοκαπήλῳ καινὰ ἱμάτια πρίασθαι βουλόμενος.
Ἀνάγνωσις τοῦ λη' διδάγματος

χαῖρε!
χαῖρε καὶ σύ!
ἥκεις δὲ κατὰ τί;
τοῦ δέει;
δέοµαι ἱµατίου τε καὶ βρακῶν.
ὁ χιτών.
ὁ πῖλος.
τὸ ἐπάνω ἱµάτιον.
τὰ ὑποδήµατα.
ἡ περικνηµίς.
τὸ ῥινόµακτρον.
τί τελῶ ταῦτα ὠνούµενος;
πεντήκοντα µάρκας* εἰς ἱµάτιον, εἴκοσι δ᾿εἰς βράκας.
καθάπερ τέως.
κάλλιστον τοδὶ ἱµάτιον µετὰ βρακῶν.
ἆρ’ ἁρµόσει µοι;
κατάθου δῆτα τὸ ἐπάνω ἱµάτιον.
ἀπόδυθι, ἀντιβολῶ, θοἰµάτιον!
βούλει ἀποδύεσθαι θοἰµάτιον;
οὐ καινὸν ἀµπέχει ἱµάτιον.
οὐ µὰ ∆ι’· ἀλλ’ ὀπὰς ἔχει τὸ τριβώνιον.
ποίαν ἤδη ἔχεις σκευήν!
ἄριστ’ ἔχει τὸ καινὸν ἱµάτιον.
ἔχεις τι ψέγειν τούτου;
οὐ πρέπει µοι.